- sanna
- establish* * *I)(að), v.1) to assert, affirm (sannaði annarr, en annarr synjaði);2) to make good, prove (s. e-t með eiði, með jarteinum);s. e-t á e-n, á bendr e-m, to prove a charge against one (aldri var þat á mik sannat, at ek væri falsari);s. e-n at e-u, to prove one guilty, convict one, of something;3) refl., sannast, to prove true, hold good, turn out (nú mun þat s., er sagða ek þér);láta e-t á s., to let it be proved on oneself, to confess (lét hann á s., at hann myndi eigi sjálfr svá miklu orkat hafa).II)f. proof; only in pl. ‘sönnur’ (fá, finna sönnur á sínu máli).* * *1.að, [Goth. sunjon; Dan. sande], to prove, make good, affirm; sannaði annarr en annarr synjaði, some affirmed, some said no, Ilkr. ii. 216; seg þat satt vera er þú hefir sannat, 645. 61; þann órskurð sem vér höfum sinnt ok sannat, Stj. 3; þ:at finnsk í frásögn Ara ins fróða, ok eru þeir fleiri er þat sanna, at …, Fms. x. 275, þat skal nú sanna (to shew) hversu þeir telja, id.:—s. e-u á e-u, to convict one of; aldri varð því enn á mik sannat, at ek væra falsari, ix. 262: sanna e-t á hendr e-m, to prove it against one; þeir sönnuðu þat honum á hendr, 625. 91, Al. 24; þá sannar hann sér skuld á hendi, N. G. L. i. 23; þá sannar hann sér stuld á hendr, 83; sönnuðu þeir þat mörgum orðum, 96; sanna e-t með eiði, Nj. 235, Dipl. ii. 16; s. með jarteinum, Fms. vi. 64; sanna frændsemis-töku, Grág. i. 28; sanna ek þat með þér, Sks. 64; þeir gátu enga sök sannaða, 656 C. 19; sanna mál e-s, Fms. vii. 230; þat sanna þ:ær tvær jarteinir, Blas. 40; láta sanna at dómi dauða þess er erlendr var, Grág. i. 190; sannat hefir Kjartan orðs-kviðinn, at hátíðir eru til heilla beztar, K. has made good the old saying, Ld. 176:—sanna e-n at e-u, to bring guilt home to one; eða sanna þá at því máli, to convict one, Lv. 77.II. reflex. to prove true, hold good, turn out: mí mun þat sannask es ek sagða þér, Nj. 6: at þat mundi sannask er faðir hans hafði mælt, Eg. 227; myndi þat sanuask ef Arinbjörn væri hér í landi, at vér myndim, 484:—láta á sannask, to let it be proved by oneself, to confess; nú lét hann á sannask fyrir Vermundi, at hann var valdr sauða-tökunnar, Rd. 243; hann lét á sannask, at hann myndi eigi sjálfr svá miklu orkat hafa, Fb. i. 523.2.u, f., only used in plur. sönnur, proofs, evidence; hann vann þar at margar sönnur, at …, Fms. ii. 282; hann bauð til þess sönnur, x. 418; finna sönnur á máli sínu (færa sönnur á e-ð). Band. 37 new Ed., Fb. ii. 23.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.